تحلیل تئوری های خصوصی سازی و تاثیر آن بر اقتصاد دولت

فلسفه‌ی‌ اصلی خصوصی سازی عبارت است از تعیین نقش دولت در اقتصاد در حوزه‌هایی چون بهداشت، آموزش پایه، تامین اجتماعی، دفاع ملی، سرمایه گذاری کلان در زیر بناهای اقتصادی، فراهم کردن محیط حقوقی و ساختاری برای شرکت های خصوصی جهت عملکرد آزاد و از این رو افزایش بهره وری و ارزش افزوده بر اقتصاد از طریق سازماندهی و مدیریت کارآمد شرکت هایی که جهت رقابت در بازار بایستی تجاری عمل کنند. نظریه پردازان هنجار گرا خصوصی سازی را به مثابه جهتی برای خط مشی عمومی‌توصیه می‌کنند که ابهام‌های آن‌ها از نگرش‌های مختلف و متعدد از‌یک جامعه خوب به­دست می‌دهد. این نظریه‌ها در سه دسته جای می‌گیرند: 1- نظریه اقتصادی خصوصی سازی 2- نظریه‌ی‌  خصوصی سازی به مثابه توانمند سازی اجتماعات محلی 3- نظریه‌ی‌ خصوصی سازی به مثابه کاهش بار اضافی دولت. باید گفت که تئوری های مربوط به خصوصی سازی هنوز به موفقیت کامل دست نیافته است زیرا در عرصه­ی اقتصاد محرک های مختلفی تاثیر گذار می‌باشد که می‌توان گفت خصوصی ساختن‌یک نهاد در اقتصاد تاثیرات کلی در نظام اقتصادی کشور می‌گذارد از این رو هر کدام از نظریات خصوصی سازی به مثابه‌یک ایده و شعار عنوان می‌شود و تطبیق آن‌ها با واقعیت از جمله وظایف مهم حقوق و اقتصاد به شمار می‌رود. در این مقاله ضمن تحلیل این سه نظریه سعی می‌گردد به صورت مختصر به مبانی این نظرات در ساختار تئوری خصوصی سازی پرداخته شود.